Renkli animasyonlu grafikleri ile yan taraftan kıvrımlı mekanlar ve sevimli karakterler oyunu ilk oynamaya başladığınızda gözleri gerçekten de kamaştırıyorlar. İlk sahneler biraz kabarık görünseler de, yarım saatlik oynamadan sonra güneş ışınlarla dolu küçük kasabaya ulaştığınızda, Shaban tüm güzelliklerini açıyor. Çoğu arka planlar kimi çocuk kitaplarındaki resimlere benziyorlar. Kimileri çok komik, diğerleri gerçekten resimlendirmeye değerler ama genel olarak oyunun tamamı güzel sıradışı grafiklerle çizilmiş, detaylara özen gösterilmiş, eğri küçük atlar, sevimli karakterler ve bir sürü animasyonlu öğeler. İlave olarak, diğer çağdaş gündelik oyunlarından farklı Shaban üçüncü şahıs oyunudur, yani, karakterinizi ekran etrafında 2,5D veya sahte üç boyutlu dünyada koşarken görebileceksiniz, bu da ayrıca dikkate değer bir avantajdır.

Oldukça sıradışı, çekici grafiklerin Fars efsanesinden uyarlanmış zalim çoban ile cesur koyunları hakkındaki dokunaklı hikayenin, sevimli çizgi film stili olan kesilen sahnelerle, şaşırtıcı karakterlerle ve çok sayıdaki komik öğelerle karışımı olan Shaban birkaç önemli kusuru olmasaydı gerçek bir mücevher olabilirdi. Rahatsızlık veren ilk şey oyunu başladığınızda hiç metinlerin olmamasıdır. Shaban adlı çoban ile ikinci oyuncu karakter olan isimsiz küçük kuzu birbirleriyle ‘Baa’, ‘Oh‘ ve ‘Yeah‘ gibi ünlemler, garip resimler veya “!¿#?*” gibi simgeler aracılığıyla irtibat ediyorlar, günlük tutmuyorlar, ki kuzu için bu oldukça normal olabilir.

Açık talimatlar yerine, simgeler listesi verilmiş ve bu simgelerin üzerinde fareyi dolaştırdığınız zaman fare simgesi değişiyor ve oyu arayüzeyinde kısa talimatlar belirir. Kuşkusuz bu oyun herşeyi açık ve anlaşılır olup, ileride açıklama gerektiren Arkanoid oyunu değildir. Shaban bir macera oyunudur, ve üç sayfalı oyun talimatlar bile oyuncuya oyunun tamamını anlatmak imkansızdır. Örneğin, fareyi ekranın üst kenarına sürüklediğinizde stoğu göreceğinize dair hiçbir ipucu bile yok. Kahretsiz, stoğu nasıl açacağınız aslında beyin yoruyucu bulmaca olmaması lazım!

Günlük yok, ekran üzerindeki çok alıştığımız kullanışlı butonlar da yok. Stok penceresi oyun sırasında ekran dışına kaçıyor ve oyun haritasını görebilmek için klavyedeki «M» tuşuna basmanız gerekir. Gerçeği söylemeye gerekirse, harita navigasyon için kullanılamaz, ama onu bir mekandan diğer mekana dolaşmak için kullanabilirsiniz, bu da şehri dolaştığınızda çok zaman tasaruf edebilmenizi sağlayabilir. İlave olarak, bir tek zorluk seviyesi var, ama oyun basit olarak başlar ve gittikçe zorlaşıyor. Aktif bölgeler ışıklandırılmışlar, ve ipucu düğmesi yenilenmek için iki dakika ister. Bulmacaların çoğu son derece mantıksız ve engellenmiş bir deneyim veriyor. Tarafsızlık icabıyla belirtmek gerekir ki, ana kahramanların boş hareketleri ve olayların beklenmeyen gelişmesi oyunu daha da zor yapıyor ve beyninizi devre dışı bırakarak sırf önceki hareketlerinizi ve olası çözümleri denemeniz gerekecek.

Bulmacalara gelince, yeni veya eşi bulunmayan bir şeyler olmamasına rağmen, üreticiler tüm mini görevleri ve bulmacaları daha önce çok sayıda gördüğünüz gibi zorlaştırdılar. Örneğin, karıştırılmış teller ile düğümlerin arka planları o kadar karanlıktır ki, telleri ayırmakta zorlanıyordum. Bulmacalar atlatılmaz olduklarını hesaba katarak, Shaban oyununu oynarken çözümü canavar gibi aramalısınız, çünkü gerçeği söylemek gerekirse, pek hoş ve ilginç değildir. Veya örnek olarak oyunun başında olan dişlileri içeren bulmacayı alalım. Boşluktan büyük disliyi almak için tırtılın yakaladığı mıknatısı bulmanız lazım, sonra da mıknatısı sırtına yapıştırarak onu boşluğa sürüklemeniz gerek. Şimdi bana şunu söyleyin, hiç iğrenç tırtılı yakalayıp sırtına mıknatısı yapıstırmak gibi çılgın bir fikir gelir mi başınıza?

Ayrıca belli bir rahatsızlık veren birkaç lekeler var. Örneğin, ilk saklı nesne sahnesinde ipucu kullandığınızdan sonra düğme birkaç dakikalık süreliğine çalışmaz hale gelir. Hiç zaman sayacı, kum saati veya geçen süreyi belirleyen çizelge yahut çubuk yoktur. Sonuç olarak, bu oyunu yeni oynamaya başladığımda sahne başı bir tek ipucu olduğunu sandım. Bundan başka tüm kesilen sahneler «Skip/Atla» butonuna basıldığında elle kapatılabilirler. Bu o kadar büyük bir eksiklik değildir ve oynamayı o kadar da etkilemez, ama yine oyuna yeni başladığımda kesilen sahnenin devamını birkaç dakika içinde bekliyordum, ki sahne aslında bitmişti.

Genel olarak, söylendiği gibi ilk denemede başarısızlık normaldir. İnanılmaz potansiyelle Shaban oyunu çok sayıdaki eksiklik yüzünden bana zevkten ziyade hüzün getirdi. Sohbetlier ile günlüğün olmaması oyunun eğlenceli yanını olumsuz etkiliyor ve kimi durum ve bulmacaların mantıksızlığı tüm oynamayı zehirler. Gerçeği söylemek gerekirse, Peta Game ikinci oyununu çıkarttığına onu kesinlikle deneyeceğim, ama Shaban oyununu kimseye tavsiye edemem, tabii ki gündelik egzotikleri sevenlerin haricinde. İyi eğlenceler!